Michał Korybut Wiśniowiecki, syn Jeremiego Michała Wiśniowieckiego i Gryzeldy Konstancji z Zamoyskich, król Polski w latach 1669-1673, którego panowanie cechowały walki frakcyjne pomiędzy zwolennikami Austrii i Francji. Polak z urodzenia i potomek Korybuta, brata króla Jagiełły, Michał został wybrany na króla w wolnej elekcji, głównie ze względu na zasługi swego ojca, Jeremiego Wiśniowieckiego, wielkiego magnata kresowego, który zwycięsko rozgromił Kozaków.

Michał okazał się być biernym narzędziem w rękach Habsburgów. W wyniku tego stronnictwo profrancuskie skupiło się wokół Jana Sobieskiego, który dał się już poznać jako wybitny dowódca wojskowy. Tarcia pomiędzy obydwoma obozami przyniosły Polsce nową klęskę z rąk zjednoczonych wojsk turecko-kozackich, przypieczętowaną traktatem buczackim (1672), w efekcie którego większość polskiej Ukrainy przeszła pod panowanie tureckie. Skutki tej klęski zostały wymazane dopiero wspaniałym zwycięstwem wojsk polskich pod Chocimiem (1673), które po przedwczesnej śmierci Michała Korybuta Wiśniowieckiego wyniosło do tronu Sobieskiego.

Powrót